والدین کنترل گر؛ نشانه‌ها، معایب و مزایای فرزندپروری هلیکوپتری

یکی از روش های آموزشی آنچه امروزه بسیار رایج شده است فرزندپروری با هلیکوپتر است. در این روش آموزشی والدین مانند هلی کوپتر پرنده مدام حرکات کودک خود را کنترل می کنند و در تمام ابعاد زندگی کودک خود دخالت دارند. در این مقاله در مورد ویژگی های کنترل والدین و مزایا و معایب این روش آموزشی صحبت می کنیم. با ما بمان.

نشانه های فرزندپروری با هلیکوپتر

دکتر میچل رینولدز، روانشناس بالینی می گوید: «والدین کنترل گر از فرزندان خود محافظت می کنند و دائماً نگران آنها هستند. بیشتر اوقات برنامه های کوچک و بزرگ فرزندشان را مدیریت می کنند و همیشه سعی می کنند کار را برای فرزندشان راحت کنند.»

والدین هلیکوپتری بیش از حد محافظ و کنترل کننده هستند و جالب اینکه این نقش حفاظتی را مسئولیت و وظیفه خود می دانند. دکتر کارولین دیچ، نویسنده کتاب اختلالات اضطرابی او می گوید: «والدین هلیکوپتری همیشه مسئولیت تجربیات فرزندانشان، به ویژه موفقیت ها یا شکست هایشان را بر عهده می گیرند. این افراد به نقش شجاعانه خود در زندگی فرزندشان بسیار افتخار می کنند و معتقدند این شیوه فرزندپروری مشکلی ندارد.»

یکی دیگر از نشانه های کنترل والدین این است که در اکثر مواقع حق انتخاب را از کودک خود سلب می کنند، دوستان و فعالیت های روزمره کودک را خودشان انتخاب می کنند، همیشه درگیر بازی کودک می شوند و اجازه نمی دهند کودک تنها بماند و تنها به تفریح ​​بپردازد.

دلایل رفتار کنترلی والدین

1. ترس از عواقب ناگوار

همه والدین دوست دارند فرزندشان همیشه شاد و موفق باشد، اما این ویژگی والدین کنترلی است که همیشه از طرد شدن یا شکست فرزندشان می ترسند و می خواهند به هر قیمتی از این اتفاقات ناگوار جلوگیری کنند. اگرچه شکست یک کودک یک تصادف است، اما همین اشتباهات کودک و چالش های مختلف مهم ترین عوامل موفقیت افراد است افزایش تاب آوری والدین کنترل‌کننده در نظر گرفته شده می‌خواهند از بروز هرگونه حادثه ناخوشایند برای فرزندشان جلوگیری کنند، بدون اینکه بدانند چه آسیبی به شخصیت فرزندشان وارد می‌کنند.

2. احساس اضطراب

نگرانی در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد، بازار کار و مشکلات اجتماعی می‌تواند والدین را مجبور کند که دائماً در زندگی فرزندان خود برای محافظت و مراقبت از آنها دخالت کنند. این احساس اضطراب و نگرانی می تواند والدین را به این باور برساند که می توانند فرزند خود را از هر آسیبی محافظت کنند، اما این باور صحیح نیست.

3. جبران بیش از حد

والدینی که در دوران کودکی مورد غفلت قرار گرفته یا مورد بی توجهی قرار گرفته اند، ممکن است بخواهند فرزند خود را بیش از حد کنترل کنند تا این رفتار را جبران کنند.

4. تأثیر والدین دیگر

گاهی برخی از والدین دیگر والدین هلیکوپتری و رفتار و توجه بیش از حد آنها را می بینند. احساس گناه آنها احساس می کنند که والدین خوبی برای فرزندان خود نیستند و برای جبران رفتار خود تغییر می کنند و والدین هلیکوپتری می شوند.

جنبه های منفی کنترل رفتار والدین

بسیاری از والدین کنترل کننده در ابتدا این رویکرد را برای مراقبت و توجه به فرزند خود اتخاذ می کنند، اما به تدریج رفتار نظارتی آنها افزایش می یابد و می خواهند در تمام فعالیت های مربوط به فرزند خود مشارکت داشته باشند. در این قسمت از مقاله در مورد برخی از مهم ترین تاثیرات کنترل والدین صحبت می کنیم.

1. کاهش عزت نفس و عزت نفس کودک

مشکل اصلی کنترل بیش از حد والدین این است که نتیجه معکوس می دهد. والدین کنترل کننده دائماً در فعالیت های مختلف مداخله می کنند تا عملکرد فرزندشان را بهبود بخشند و انجام این کار بیش از حد این احساس را به کودک منتقل می کند که «والدین من به اندازه کافی برای انجام این کار به من اعتماد ندارند». و عزت نفس کودکان او خراب می شود.

2. عدم تقویت مهارت های مقابله ای کودک

اگر والدین باید در تمام ناکامی ها و لحظات ناخوشایند در کنار فرزند خود باشند یا دائماً اقدامات مختلفی را برای جلوگیری از اتفاقات ناخوشایند انجام دهند، پس چه زمانی کودک یاد می گیرد که شکست های خود را درک کند، با آنها کنار بیاید و سعی در پیشرفت کند؟ والدین هلیکوپتری مانع از رشد مهارت های مقابله ای فرزندشان می شوند. بر اساس مطالعه ای که در سال 2018 انجام شد، والدینی که رفتار و فعالیت های کودک خود را بیش از حد زیر نظر دارند، توانایی شناسایی و تنظیم احساسات را از کودک خود سلب می کنند.

3. افزایش اضطراب کودک

بر اساس تحقیقات منتشر شده در مجله مطالعات کودک و خانواده، رفتار کنترل بیش از حد والدین در حال افزایش است. اضطراب و افسردگی دوران کودکی خواهد بود

4. عدم رشد مهارت های زندگی

والدینی که همیشه آماده هستند بند کفش فرزندشان را ببندند، بشقاب او را تمیز کنند، اتاقش را تمیز کنند و مطمئن شوند که تکالیف او به موقع انجام می شود، ممکن است به نظر والدین حمایت کننده ای باشند، اما در واقعیت بیش از حد مستقل می شوند و درس می خوانند. مهارتهای زندگی فرزند آنها می شود.

5. مانع از خودکارآمدی کودک

والدین هلیکوپتری به جای اینکه به فرزندشان روش صحیح محافظت از خود را آموزش دهند وارد عمل شده و از خود محافظت می کنند. آیا این والدین در تمام مراحل زندگی فرزندشان در کنار او خواهند بود؟ این کودکان نمی توانند به خوبی با چالش های محیط مدرسه و بعدا در محیط کار کنار بیایند. جالب است بدانید که والدین کنترل گر حتی در بزرگسالی نیز دست از فرزند خود برنمی دارند و با رفتار نظارتی بیش از حد به عزت نفس او لطمه می زنند.

دکتر دبورا گیلبوآ، متخصص والدین می‌گوید: «ما همیشه باید به دنبال فرصت‌هایی باشیم تا از حل مشکلات فرزندمان گامی به عقب برداریم. اجازه دادن به کودک برای حل مشکلات و یافتن راه حل، او را انعطاف پذیر و با اعتماد به نفس می کند.

جنبه های مثبت فرزندپروری هلیکوپتر

اگرچه اصطلاح فرزندپروری هلیکوپتر اغلب به صورت تحقیرآمیز استفاده می شود، فرزندپروری هلیکوپتر لزوما بد نیست. فرزندان والدین هلیکوپتری همیشه سر وقت هستند، تکالیف خود را انجام می دهند و در چارچوب خاصی رفتار می کنند. والدین هلیکوپتری همیشه می خواهند از عملکرد تحصیلی فرزندشان آگاه باشند و اگر متوجه عقب افتادن فرزندشان شوند هر کاری که می توانند برای حمایت از آنها انجام می دهند. این حمایت در تمام زمینه های زندگی فرزندان والدین کنترل کننده جریان دارد. والدین هلیکوپتری همیشه تمام تلاش خود را برای حل مشکلات و چالش های فرزندشان انجام می دهند.

معنای سلامت جسمانی روان کودک بسیار خوب است، اما مهمتر است در کنار این حمایت، به او فرصت رشد، یادگیری مهارت های جدید و کنار آمدن با شکست داده شود.

تجربیات بزرگسالانی که والدین هلیکوپتری داشتند

محققان دانشگاه مری واشنگتن از افرادی که والدین کنترلی دارند خواسته اند تا در یک نظرسنجی احساسات خود را در مورد این شیوه فرزندپروری بیان کنند. برخی از نظرات کاربران عبارتند از:

• بیشتر اوقات مضطرب هستم و احساس مبهم ناامنی تمام وجودم را فرا می گیرد.»
• در طول دوران حرفه‌ای‌ام، همیشه نگران اشتباه کردن و ناامید کردن دیگران بودم. این احساس واقعا دردناک است.”
• والدین هلیکوپتری من همیشه انتظارات بیشتری از من دارند و نمی پذیرند که من بالغ هستم.»
• من با یک مادر کنترل کننده بزرگ شدم و هیچ مهارتی را یاد نگرفتم. “الان من یک مرد 40 ساله هستم که عزت نفس ندارم و احساس بی ارزشی دائمی دارم.”

خواهی دید؟ اگرچه والدین کنترل‌کننده معتقدند که این بهترین راه برای تربیت فرزندانشان است، اما فرزندانشان مخالف هستند و هر یک از آنها به نوعی از زندگی خود ناراضی هستند.

چگونه والدین را کنترل نکنیم؟

آیا شما والدین کنترل کننده هستید یا همسرتان؟ در این قسمت از مقاله در مورد نحوه برخورد با والدین کنترل گر و پیشگیری از رفتار کنترلی صحبت می کنیم.

1. مانع مستقل شدن فرزندتان نشوید

استقلال کودکان این یک روند تدریجی است. احتمالاً این جملات را از زبان کودک نوپای خود می شنوید: “من می خواهم این کار را خودم انجام دهم” یا “من خودم می توانم این کار را انجام دهم.” گفتن این جملات نیاز او به استقلال را بیان می کند و اولین قدم برای استقلال بیشتر است. با نظارت غیرمستقیم، اجازه دهید فرزندتان کارهای شخصی خود را به تنهایی انجام دهد. حتی اگر در این مسیر صدها بار اشتباه کنم و شکست بخورم. به کودک خود آزادی مناسب برای سن خود بدهید. به این ترتیب به فرزندتان نشان می دهید که به او اعتماد دارید و به رشد فردی او احترام می گذارید. با تفویض مکرر وظایف به فرزندتان، به تدریج استقلال او افزایش می یابد و از نقش کنترل کننده والدین دور می شوید.

2. به فرزندتان اجازه دهید نظرش را بگوید

خواسته های متفاوتی در هر انسانی نهادینه شده است. به همین دلیل است که سبک غذا خوردن، خوابیدن و بازی هر کودک متفاوت است. کودکانی که هنوز قادر به تکلم و بیان جملات واضح نیستند از همان سال اول زندگی با اشاره و اشاره شما را با سرگرمی ها، بازی ها و غذاهای مورد علاقه خود آشنا می کنند. به فرزندتان اجازه دهید در مورد علایق خود صحبت کند و نظرات خود را بیان کند.

3. به فرزندتان حق انتخاب بدهید

کودکان باید همه چیز را بیاموزند، از جمله اینکه چگونه عاقلانه انتخاب کنند. از همان سال های اول زندگی به کودک حق انتخاب بدهید. به عنوان مثال، از کودک نوپا خود بپرسید: “دوست داری برای صبحانه چه بخوری؟” یا “دوست داری کدام لباس را بپوشی؟”

از طریق این آزمون و خطا، علاوه بر اینکه به فرزندتان اعتماد به نفس کافی برای انتخاب درست می دهید، از نقش معمول ناظر نیز فاصله می گیرید.

4. افکار از پیش تعیین شده خود را رها کنید

مهمترین گام در کاهش رفتار کنترلی رهایی از انتظارات غیر منطقی و- هر پدر و مادری به فرزند خود امید و آرزو دارد. اما آیا تا به حال به این فکر کرده اید که با تلاش برای هدایت فرزندتان و برآوردن انتظارات خود، علایق و استعدادهای او را از او دور می کنید؟

به فرزندتان کمک کنید علایق و استعدادهایش را کشف کند و در صورت لزوم او را راهنمایی کنید. به این ترتیب به فرزندتان به بهترین شکل ممکن نشان می دهید که برای علایق او ارزش قائل هستید و در هر شرایطی کنار او هستید.

آخرین کلمه

والدین کنترل کننده با هدف جلوگیری از شکست و شکست کودک خود را زیر نظر دارند و مانند هلیکوپتر پرنده بر تمامی رفتارها و فعالیت های کودک نظارت می کنند. با جنبه های منفی این شیوه فرزندپروری آشنا هستید اگر تا به حال والدین هلیکوپتری بوده اید، سعی کنید گام های کوچکی بردارید تا کنترل مداوم فرزندتان را متوقف کنید و به او کمک کنید استقلال خود را توسعه دهد.

آیا شما هم علائم والدین کنترل کننده را دارید؟ به نظر شما این روش آموزشی چه نکات مثبت و منفی دیگری دارد؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمند خود را با ما و کاربران عزیز به اشتراک بگذارید.

مهم ترین و سخت ترین وظیفه پدران و مادران تربیت فرزندان، تربیت فرزندان شاد و سالم امروز و فردای انسان های موفق است.