سرگذشت نمرود | داستان کودکی، پادشاهی و مرگ نمرود ستمگر

نمرود از پادشاهان مقتدر بابل و از معاصران حضرت ابراهیم (علیه السلام) بود. خداوند نمرود را از پشه که یکی از ضعیف ترین موجودات است نابود کرد.

نمرود پادشاه کدام سرزمین بود؟

پاسخ به این سوال: پادشاه بابل

نمرود بر بابل و سایر نقاط جهان حکومت کرد چنانکه امام صادق (علیه السلام) فرمود: «چهار نفر بر تمام زمین حکومت کردند، دو تن از آنان مؤمن به نام های سلیمان بن داود و ذوالقرنین و دو تن از آنان از کافران بودند. به نام نمرود و بخت النصر. خداوند فرشته ای را به صورت مرد فرستاد تا نمرود را نصیحت کند، اما او اعتنا نکرد و سرانجام بر اثر گزش پشه جان سپرد.

زندگی نامه نمرود

نمرود بن کنعان بن کوش بن سام بن نوح پادشاه بابل در زمان حضرت ابراهیم (ع) بود. برخی نمرود را نوه حام پسر دیگر نوح می دانند. نمرود پسر عموی آذر عموی ابراهیم بود. ایرانیان به نمرود فریدون ملقب بودند. در برخی منابع از او به عنوان فرعون ابراهیم یاد شده است. نام نمرود در کنار بوختو النصر به عنوان تنها پادشاهان مشرکی که بر تمام زمین حکومت می کند ذکر شده است.

سلطنت نمرود

در مورد سلطنت نمرود روایات مختلفی وجود دارد که بیشتر آنها 400 سال و پس از آن 270، 70 و 69 سال است.

دوران کودکی هرگز نمی میرد

بر اساس روایات و اشعار شاعران بزرگ، نمرود در کودکی با خانواده اش سوار کشتی شد. کشتی در میان دریا طوفان شد و به فرمان الهی مادر نمرود که او را در آغوش گرفته بود، بر تخته چوبی سوار شد و به ساحل امنی رسید، اما به فرمان خدا حضرت عزائل ظاهر شد. او را گرفت و جانش را گرفت و نمرود در كنار جنازه مادرش در كنار باغي بود كه به آنجا آمدند. هیچ گزارشی از چگونگی رشد و سلطنت او وجود ندارد.

کودک کشی نمرود

نمرود پادشاهی بسیار ظالم و ظالم بود و همه باید از او اطاعت می کردند تا اینکه کاهنان معبد به او خبر دادند که پسری به نام ابراهیم متولد خواهد شد و تاج و تخت تو را ویران خواهد کرد.

نمرود پس از شنیدن این خبر دستور داد تمام فرزندان ذکور متولد شده را بکشند، اما از آنجایی که هیچ انسانی نمی تواند با اراده خداوند مبارزه کند، حضرت ابراهیم در شهر دیگری به نام الورقه متولد شد و بعد به همراه پدرش به شهر بابل آمد. .

مخالفت با توحید

از آنجایی که نمرود خود را مالک مطلق جهان می دانست، به شدت با توحید مخالف بود و دستور داد بت های طلایی زیادی بسازند و مردم موظف به پرستش آن ها شدند. حضرت ابراهیم (علیه السلام) که جوانی جمعی و موحد بود با بت پرستی نمرود مخالفت کرد و مردم را به توحید و دوری از بت پرستی فرا خواند، اما مردم از نمرود و ستم های او بسیار ترسیدند تا اینکه به فرمان خداوند شبانه وارد معبد شد. و همه بتها را شکست.

نزاع نمرود با حضرت ابراهیم (ع)

بعد از حضرت ابراهیم (ع) بتها را شکست، او را به نمرود بردند. حضرت ابراهیم (ع) برای اثبات وجود خدای یگانه و رد ادعای الوهیت نمرود با نمرود مناظره آغاز کرد. و به او می گوید: خدای من می تواند راه تو را بمیراند یا تو را زنده کند، سپس نمرود می گوید من هم می توانم. لذا برای اثبات سخنان خود دو زندانی را فرا می خواند، یکی را می کشد و دیگری را آزاد می کند. حضرت ابراهیم (علیه السلام) می فرماید: خدای من خورشید را از مشرق بیرون می آورد، آیا می توانی آن را از مغرب بیرون آوری؟ نمرود از این واقعه به وحشت افتاد. چون توانایی این کار را نداشت.

داستان نمرود و ابراهیم: ابراهیم را نمرود در آتش انداخت

هنگامی که نمرود در مناظره با ابراهیم در برابر مردم بابل شکست خورد، تصمیم گرفت او را با آتش مجازات کند. به همین دلیل نمرود دستور داد که چوب را در مکانی جمع کنند. این موضوع در آن زمان به قدری اهمیت یافت که برخی از زنان نذر کردند که اگر مشکلاتشان حل شود یا بیماریشان درمان شود، برای سوزاندن ابراهیم چوب تهیه کنند. پس از روشن كردن هيزم، كسى به آتش نزديك نشد، پس او را با منجنيق در آتش انداختند، ولى به خواست خدا آتش براى ابراهيم خنك و بي ضرر شد.

چند روز بعد نمرود از محل آتشی که همچنان می سوخت عبور کرد و با تعجب دید که ابراهیم (ع) در داخل آتش نشسته و سالم است. برای اطمینان از وضعیت ابراهیم دستور داد برجی بسازند تا او از بالا اوضاع را رصد کند. هنگامی که از سلامتی ابراهیم مطمئن شد، به او گفت: بزرگ است خدای تو که تو را از این آتش حفظ کرد. آیا می توانید از آتش خارج شوید؟ حضرت ابراهیم (ع) در پاسخ فرمود: آری می تواند و در حالی که آتش همچنان شعله ور بود به سلامت بیرون آمد.

نمرود پس از معجزه سرد كردن آتش تنها توسط خداوند به دست حضرت ابراهيم(ع)، تصميم گرفت حضرت ابراهيم(ع) را آزاد كند و چهار هزار گاو را براي خدا قرباني كند. حضرت ابراهیم (ع) قربانی را پذیرفت; اما به نمرود گفت وقتی خدای یگانه را قبول نداری و خود را با او برابر می دانی چه فداکاری است اما نمرود نیز بدون پذیرش توحید به فداکاری ادامه داد.

شکست نمرود به زبان قرآن

به تعبیر قرآن: «و اراده کرد و فقیر را جعل کرد; نمرودیان با ترفندها و نقشه های مختلف سعی در شکست ابراهیم داشتند که خود ناکام ماندند.

به گفته پروین اعتصامی:

می خواست برج و تپه خدا را بشکند
به پشه دستور دادم که غبارش را در چشم از خود راضی بریزد

نمرود چگونه مرد؟

نمرود عقاب هایی را برای جنگ با خدا برانگیخت و کرسی به پاهای آنها بست تا او را به بهشت ​​ببرد، اما نمرود از بلندی می ترسید و نمی توانست خدا را بیابد و با او روبرو شود. پس از اینکه نمرود از یافتن خدا در بهشت ​​ناامید شد، فرشته ای به شکل مردی به نمرود آمد و او را به توحید دعوت کرد، اما نمرود پادشاهی غیر از خود را انکار کرد و لشکر خدا را به جنگ فرا خواند.

فرشته سه روز به او مهلت داد تا سپاهش را جمع کند. پس از سه روز پشه ها آمدند و لشکر نمرود را نیش زدند و خداوند پشه ای فرستاد تا از بینی او وارد سر نمرود شود و شروع به خوردن مغز او کند. نمرود آنقدر سردرد داشت که سرش را به ستونها میکوبید تا پشه آرام شود. بر اساس منابع تاریخی، این وضعیت تا 40 سال ادامه داشت و سپس نمرود درگذشت.

جالب اینجاست که حضرت علی علیه السلام در پاسخ به سؤالات یکی از مردم شام می فرماید: «روز چهارشنبه، دشمنان ابراهیم علیه السلام را در میان منجنیق قرار دادند و او را در آتش انداختند. سرانجام روز چهارشنبه خداوند پشه ای را فرستاد که نمرود را کنترل کند…»