خاتم الشعرا لقب کیست؟ چرا به جامی خاتم الشعرا می‌گویند؟

آیا می دانید خاتم الشعراء کیست و چرا این لقب را به او داده اند؟ با ما همراه باشید تا صاحب این عنوان زیبا را بدانید.

جیمی کیست

نورالدین عبدالرحمن بن احمد بن محمد جامی (23 شعبان 817 هجری تربت جام – 17 محرم 898 هجری قمری) از طرف پدرش با محمد بن حسن شیبانی، فقیه مشهور حنفی قرن دوم قمری نسب داشت. قضاوت پیدا شد و ماندگار شد.

دوران طفولیت و تحصیلات اولیه جامی در هارگرد جام که در آن زمان یکی از ولایات هرات بود، نزد پدرش سپری شد. در سیزده سالگی همراه پدرش به هرات رفت و در آنجا اقامت گزید; در آنجا به تحصیل و تدریس پرداخت و بیشتر عمر خود را در آنجا گذراند و از آن پس به جامی شهرت یافت. وی در شعر ابتدا تخلص دستی را به کار برده سپس به جامی تغییر داده است که خود دلیل ولادت خود در شهر جام و ارادت خود به شیخ الاسلام احمد جام را ذکر کرده است.

جامی علاوه بر شعر و شعر، در منطق، فلسفه، حکمت اشراقی، ریاضیات، طبیعیات و نحو نیز آگاهی داشت و مدتی به تحصیل تصوف پرداخت. سلطان حسین بایکرا و وزیرش امیرعلیشیرنوایی در این شهر به تشویق و حمایت هنرمندان و ذوق‌دانان پرداختند.

جامی در آن شهر فن ادب و شریعت و معارف دینی را فرا گرفت و سپس به حکمت روی آورد، به سمرقند رفت و مدتی در آنجا شهرت یافت. پس از بازگشت به هرات به تصوف گروید و در خدمت سعدالدین کاشغری به فرقه نقشبندیه پیوست. پسر سعدالدین معروف به خواجه کلان دخترش را به عقد او درآورد.

چرا به آن جامی خاتم شعار می گویند؟

جامی در 60 سالگی به زیارت خانه خدا رفت و مدتی در بغداد ماند و سپس به کربلا و نجف رفت. در راه بازگشت از حج مدتی در حلب و دمشق ماند. در حلب و تبریز پادشاهان از او دعوت کردند که در کاخ خود بماند و خدمت کند، اما او نپذیرفت و به حلب بازگشت. روز به روز بر شهرت این عارف بزرگ افزوده شد و به چنان شهرت و مرتبه معنوی دست یافته بود که سلطان حسین امیرعلیشیر به دوستی او افتخار می کرد و از دیدن او خرسند می شد.

جامی چنان بر پادشاهان و امرای زمان خود نفوذ داشت که اگر وزیری مورد غضب سلطان قرار می گرفت، پادشاه با شفاعت و وساطت او او را عفو می کرد. با این عظمت هرگز قلم خود را در ستایش شاهان و زورمندان هدر نداد و این بزرگواری و بی خودی او را بزرگتر ساخت.

عبدالرحمن جامی شاعر نامی و عالم بزرگ از مریدان ابن عربی بود. کتاب لاویه او بیانگر دین وحدت است. وی در مقدمه بیان می‌کند که این دین حاصل کشفیات صوفیانه چند عارف بزرگ است، اما نقش او صرفاً مفسر و مفسر است، زیرا هیچ کشف صوفیانه‌ای را کشف یا تجربه نکرده است. او فقط مستقیماً آنچه را که دیگران تجربه کرده اند بیان کرده است.

وی به دلیل تحقیق در فن شعر و شعر آن زمان و استاد مسلمان زبان فارسی شهرت داشت و به حق خاتم الشعر نامیده می شد زیرا منظومه شعر و شعر به سبک استادان قدیمی خراسان فارس بود. و عراق با مرگ او ویران شد و تا قرن سیزدهم ستاره نور که شاید بتوان آن را در قدر اول دانست، در افق ادبیات فارسی طلوع نکرد. او در ادبیات عرب و ترجمه و فنون ادبیات عرب تسلط کامل دارد و این اهمیت در ابیات او مشهود است.

جامی پس از 80 سال زندگی در روز پنجشنبه 18 محرم 898 هجری قمری در اذان صبح در هرات درگذشت. و جنازه او را در قبر استادش: سعدالدین کاشغری که در شمال غربی هرات واقع است و معروف به; تخت مزار; او را دفن کردند.