[ad_1]
در 14 ژوئن 1962، ده کشور اروپایی یک سازمان بین المللی را برای انجام تحقیقات علمی مشترک در فضا تأسیس کردند. بنابراین کنوانسیون جدید سازمان تحقیقات فضایی اروپا (ESRO) امضا شد.
بلژیک، دانمارک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، اسپانیا، سوئد، سوئیس و بریتانیا این کنوانسیون را در پاریس امضا کردند. پیر اوگر به عنوان اولین مدیر کل ESRO منصوب شد.
دولت های اروپایی کمیسیون اروپا برای تحقیقات فضایی (COPERS) را برای بررسی فرصت ها برای تلاش های مشترک اکتشاف فضایی ایجاد کرده اند. COPERS اولین نشست خود را در مارس 1961 در پاریس برگزار کرد.
اولین وظیفه او تعریف برنامه علمی و زیرساخت های لازم سازمان مورد نظر، تعیین بودجه آن و تهیه کنوانسیون برای امضای کشورهای عضوی بود که مایل به امضای آن بودند.
زمانی که کنوانسیون ESRO برای اولین بار تدوین شد، هیچ شرط خاصی برای تخصیص قراردادهای صنعتی بر مبنای جغرافیایی در نظر گرفته نشد.
در سومین نشست COPERS در اکتبر 1961، یک سند 77 صفحه ای تنظیم شد که سازمان آینده تحقیقات فضایی اروپا را مشخص می کرد. در پنج بخش، مقاله مروری بر ESRO، برنامه علمی، مرکز فناوری، مدیریت داده، محدوده و وسایل نقلیه آن را پوشش می‌دهد.
این سازمان برنامه ماهواره ای علمی اروپا را در سال 1969-1973 راه اندازی کرد. روند طولانی و دشوار ایجاد همکاری سازمان با ELDO در نهایت منجر به تولد آژانس فضایی اروپا در سال 1975 شد.
[ad_2]
